Samen met een grote supporters schare met spandoeken en toeters werd de reis naar Wierden aanvaard. De wedstrijd begon niet helemaal zoals gepland. Na enkele minuten werd er tegen een 1-0 achterstand aangekeken. De druk op het doel van de tegenstander werd steeds groter, maar door diverse keren de lat en paal te raken wilde het maar niet lukken om te scoren. Nadat er een kwart van de wedstrijd gespeeld was, lukte het uiteindelijk de verlossende 1e doelpunt te scoren. Nog net voor het einde van de 1e helft kon er nog een keer in STEVO's voordeel gescoord worden, zodat de ruststand van 2-1 werd bereikt. Ook de start van de 2e helft verliep wat moeizaam. Weer werd de lat en paal vaak geraakt. Hierdoor bleef de spanning groot. Na 3 kwart van de wedstrijd werden de zenuwen van de meisjes steeds minder en werd er met veel zelfvertrouwen gehandbald. Dit resulteerde er dan ook in dat het ene na het andere doelpunt gescoord kon worden, waardoor de einduitslag op 8-3 kwam. Het kampioenschap was bereikt ! Na de lovende woorden van de voorzitter Rinie Bekhuis werden de medailles ter plekke uitgereikt. Het viel hem op dat deze jonge meisjes al als een echt hecht team zo goed konden samen spelen. Ook de met grote schalen meegereisde supporters waren erg tevreden en gingen de meisjes gelijk feliciteren. Hierna werd al toeterend de terugreis aanvaard. Natuurlijk moesten er al toeterend nog wat extra rondjes door Geesteren gereden worden. Bij aankomst bij Erve Kampboer schalde het ‘We are de Champions' al uit de speakers, en werd er luidkeels meegezongen door de meisjes. Het kampioensfeest werd binnen voort gezet, en er werd nog lang nagepraat over het prachtige resultaat wat er behaald is.